Niestety mój fotograf się rozchorował, a ja się zagapiłam i zdjęcia spódnicy obiecanej na facebooku nie powstały.
W zamian za to, pokażę Wam Elżbietę (imię wymyślone przez mojego mężczyznę). Lalka powstała już jakiś czas temu, ale nie miałam jeszcze okazji zaprezentować jej na blogu.
Ma około 40 cm i bardzo szeroką i zwiewną sukienkę przewiązaną brązową wstążką. To moja pierwsza lalka, która ma koczki – chyba wyszły całkiem nieźle. (;
Ela ma bardzo rzymskie buty i „złotą” bransoletkę.
Na początek prezentuję nową spódnicę, jaką Wiktoriańska Anna otrzymała na gwiazdkę. Uznałam, że poprzednia była zbyt skromna. Nowa spódnica powstała z szaro-czarnej koronki w piękne róże.
Po drugie, ostatnio wpadły mi do głowy dwa ubraniowe pomysły, które zamierzam wcielić w życie. Na pierwszy rzut oka wydają się dość szalone, ale jestem optymistką i wizja paradowania po nudnych, krakowskich ulicach w nieco ekstrawaganckim bolerku nastraja mnie pozytywnie. Poczyniłam już pewne kroki w kierunku wykonania planu: dokupiłam kawałek drobnego sztruksu (mój zapas był dość mizerny) i brązowe nici, niestety nie mogę znaleźć odpowiednich oczek, a bolerko ma być sznurowane pod szyją.
Oto pierwsze, nieudolne szkice:
Drugi pomysł to drobna przeróbka – zwykły podkoszulek zamierzam zamienić w bluzkę z odsłoniętymi ramionami (uwielbiam takie). Pomysł wydaje się dość prosty, zobaczymy jak będzie z wykonaniem. Przyznam bez bicia, że inspiracją była bluzka kiedyś wygrzebana na etsy. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, to postaram się pokazać przeróbkę krok po kroku.
Szkic wygląda tak:
Dzisiejsza notka to istny misz-masz, więc dołożę jeszcze serdeczne podziękowania dla autorki bloga VayleByMe, która uhonorowała mnie nagrodą Liebster Blog Award.
W tym sezonie już brałam udział w tej zabawie, więc nie będę nominować kolejnych blogów, ale chętnie odpowiem na pytania zadane przez Vayle.
1. Co Cię skłoniło do założenia bloga?
Nie chciałam, żeby moje pomysły siedziały w szafie, chciałam zaangażować się w szycie, żeby mieć większą motywację, żeby szyć coraz więcej, uczyć się nowych rzeczy, szukać inspiracji, bo przecież praktyka czyni mistrza. :)
2. Jaki jest Twój ulubiony film?
Hmm, to jest trudne pytanie. Wymienię kilka, które podobały mi się w różnych okresach życia, ale ich styl jest podobny, więc może tu jest pies pogrzebany: Iluzjonista (2006), Marzyciel (2004), Nieustraszeni Bracia Grimm (2005), Labirynt Fauna (2006), Duma i uprzedzenie (2005), Rozważna i romantyczna (1995), Anna Karenina (2012). Wychodzi na to, że połowa pierwszej dekady XXI wieku, to był dobry czas dla filmów… Uwielbiam też filmy animowane.
3. Z czego jesteś najbardziej dumna?
To zależy, co mi się aktualnie udało. Zazwyczaj jestem dumna krótko, z jakiejś drobnej rzeczy, ale niemal natychmiast wymyślam sobie trudniejsze zadanie, żeby znów być z czegoś dumna…i tak w kółko.
4. Jakbyś określiła swój styl ubierania się?
W zimie steampunk, w lecie boho.
5. Gdybyś mogła wybrać kim byś była?
Wielkim naukowcę.
6. Wybierz: pikantne, słodkie, słone, gorzkie czy kwaśne?
Kwaśne!
7. Jaka jest Twoja ulubiona potrawa?
Lubię eksperymentować w kuchni i próbować nowych rzeczy. Lubię też pizze i fast foody. Trudno wybrać.
8. W jakiej muzyce gustujesz?
Pagan folk, folk metal, czasem spokojniej – blues, rock alternatywny.
9. Jakie jest Twoje ulubione wspomnienie?
Nie wiem, w ogóle lubię wspominać różne zdarzenia, ale tylko te przyjemne. Zauważyłam, że przywiązuję się raczej do uczuć, które mi wtedy towarzyszyły, niż do miejsc czy osób.
10. Co Cię uspokaja?
Gdy mam za dużo energii, uspokajają mnie gry komputerowe, gdy mam za dużo pomysłów – rękodzieło, gdy jestem zdenerwowana – miętowa herbata.
11. Jaki jest Twój ulubiony zestaw kolorystyczny?
Brąz lub ciemna oliwka i krem.
Dziękuję za nominację i ciekawe pytania!
Przedświątecznie prezentuję Alicję obiecaną jakiś czas temu pocichutku .
Ala ma około 45 centymetrów wzrostu, bawełnianą, kraciastą sukienkę, w talii opasana jest wstążką, na szyi ma wisior z akrylowym koralikiem i głową królika, skarpetki Alicji zrobione są z cienkiej, bawełnianej dzianiny.
Anna przeniosła się do mnie w czasie, wprost z końca XIX wieku.
Niestety nie mam talentu do robienia zdjęć.
Niestety przyszła zima i światło jest fatalne.
Mam nadzieję, że mimo niekorzystnego światła lalka Wam się spodoba.
Anna jest o około 5-7 cm niższa niż jej poprzedniczki.
Będzie można ją namówić do przeprowadzki, jak tylko uda mi się zmajstrować dla niej aukcję na etsy lub ezebee.
…czyli Antonina (uwielbiam imię Antonina) w jesiennym (na)stroju.
Tosia ma dwa warkocze koloru klonowych liści i liczy sobie około 50 cm wzrostu.
Uszyta została z bawełny w naturalnym kolorze, wypełniona owatą.
Ubrana w stylu boho (bohemian), hippie, etno – jak kto woli.
Ma długą kwiecistą sukienkę, obcisłą kurtkę jeansową, filcowe, wiązane botki, 3 złote bransoletki, brązowe i białe atłasowe kokardki we włosach oraz torebkę ze skóry naturalnej z niewielkim kluczykiem w kolorze starego złota.
Jest uszyta z ogromną starannością i po prostu – grzechu warta.
Cena lalki: 70 złotych
Dziś bardzo emocjonujący dla mnie post.
Przedstawię wam Matyldę – pierwszą lalkę typu Tilda, którą uszyłam.
Matylda ma 48 cm wzrostu. Ciałko lalki uszyte jest z kremowej bawełny i wypełnione poliestrowym wkładem.
Matylda ma długie, kasztanowe włosy z cienkiej włóczki, nosi kucyk ozdobiony błękitnym motylkiem i atłasową wstążką.
Lalka ubrana jest w białą sukienkę z nadrukowanym, niebieskim wzorem w stylu boho.
Ze względu na panującą u nas jesień, Matylda ma na sobie granatowy, sztruksowy żakiet (nie rozpina się), oraz ręcznie dziergany szalik. Na nogach filcowe trzewiki.
Postanowiłam rozstać się z Matyldą, mam nadzieję, że szybko znajdzie nowy dom.
Cena: 60 zł
Jeszcze rzut oka na tył:
Zashevka 